Benedykt Dybowski, zesłaniec, podróżnik,
zoolog, etnograf, profesor Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Wybitny polski uczony z kilkoma tytułami naukowymi.
Wielki polski patriota, co przypłacił więzieniem i zesłaniem na Syberię. Autor
ponad 350 prac naukowych.
Urodził się 12 maja 1833 r. w Adamarynie na
terenie obecnej Białorusi. Tam spędził dzieciństwo. Jego ojciec był z zawodu
ogrodnikiem. Od najmłodszych lat interesował się przyrodą. Po skończonym
gimnazjum, zdaniu matury Benedykt rozpoczął studia zoologiczne i medyczne na
niemieckim uniwersytecie w Dorpacie, których nie ukończył. Został aresztowany
za sekundowanie w pojedynku, co było wówczas zakazane. Studia kontynuował we
Wrocławiu i Berlinie, gdzie w 1860 r. otrzymał tytuł doktora medycyny i
chirurgii. W 1862 r. wrócił do Dorpatu, gdzie zdobył drugi tytuł doktora
medycyny i chirurgii.
W czasie
powstania styczniowego został ponownie aresztowany. Groziła mu kara śmierci, ale
ostatecznie został skazany na 12 lat ciężkich robót, konfiskatę majątku i
pozbawienie praw. W 1864 r. odbył podróż na Syberię, gdzie leczył zesłańców i
Rosjan. W końcu pozwolono mu osiedlić się nad Bajkałem, gdzie badał gigantyczne
jezioro zwane świętym morzem. Prowadzone tam badania były przerywane przez
wyprawy. Na zesłaniu spędził 13 lat. Otrzymawszy amnestię na krótko wrócił do
Warszawy. Później na 4 lata wrócił
jeszcze na Syberię, by kontynuować badania i leczyć zesłańców. Swoje dalekie podróże zakończył w 1884 r.
Osiadłszy we
Lwowie w 1886 r. ożenił się z dużo młodszą od siebie Heleną z Lipnickich, z
którą miał dwie córki i syna. W 1906 r. przeszedł na emeryturę i pracował w
domu. Lata spędzone na Kamczatce
zaowocowały między innymi budową szpitali dla trędowatych. Napisał dużo książek,
aż w czterech językach.
Zmarł we
Lwowie 30 stycznia w 1930 r. dożywszy wieku 97 lat. Pochowany został na
cmentarzu Łyczakowskim na tak zwanej Górce Powstańców. Żegnały go tłumy
mieszkańców Lwowa. Grób był dewastowany, ale został odnowiony staraniem
polskich i ukraińskich uczonych.
Małgorzata na podstawie książki M. i P
Pilichów „Wielcy polscy podróżnicy, którzy odkrywali świat”