Urodziła się 14 lutego 1936 roku w Uzbekistanie. Po
tragicznej śmierci ojca wraz z matką przyjechały do Polski. W 1962 roku
uzyskała tytuł magistra geologii na Uniwersytecie Wrocławskim we Wrocławiu.
Śpiewała aż w siedmiu językach. Koncertowała poza Europą, m.in. w
Kanadzie, USA, Australii i w Mongolii. Jako pierwsza i jedyna Polka w historii
zaśpiewała na festiwalu w San Remo. Zdobyła dwie nagrody za piosenkę pt.
„Tańcząca Eurydyka” podczas Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie w
1964 roku.
Do dnia dzisiejszego jest najpopularniejszą
polską piosenkarką w krajach byłego ZSRR. Począwszy od 1977 roku ukazało się
tam 17 płyt długogrających z jej piosenkami. Jej piosenkę pt. „Nadzieja”
Rosjanie uznali za hymn kosmonautów, a Jej imieniem nazwano nawet jedną z
asteroid i wyhodowaną odmianę kwiatu Clematis.
W 1967 roku wracając z koncertu we Włoszech
uległa wypadkowi samochodowemu na Autostradzie Słońca. Przez trzy lata
powracała do zdrowia. Podczas rekonwalescencji napisała książkę biograficzną
pt. „Wróć do Sorrento”, w której wspominała swoją karierę oraz pracę artystyczną
we Włoszech.
Zmarła na raka kości w 1982 roku w Warszawie.
Została pochowana na cmentarzu ewangelicko-reformatorskim. W 1980 roku za
osiągnięcia artystyczne została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu
Odrodzenia Polski.
W 2018 roku przypada 82 rocznica Jej urodzin i
36 rocznica śmierci.